- қибал
- [قبل]а. кит1. ҷониб, тараф, сӯй2. ҷиҳат, сабаб; аз қибали… а) аз ҷониби…, аз тарафи…; б) аз ҷиҳати…, аз сабаби…; з-ин қибал аз ин ҷиҳат; аз ин бобат
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.